~องค์หญิงกับทหารรับใช้~

เนื้อเรื่อง

ณ ปราสาทขององค์ราชินี

องค์หญิง   : เสด็จแม่เพคะ พรุ่งนี้เราไปเก็บดอกไม้มาประดับแจกันกันไหมเพคะ

องค์ราชินี  : จ๊ะ เดี๋ยวแม่จัดการเรียกทหารรับใช้ให้นะ

องค์หญิง   : ไม่เป็นเพคะ เดี๋ยวหญิงเรียกเอง ทหารรับใช้!

ทหารรับใช้ : พระเจ้าค่ะ

องค์หญิง   : พรุ่งนี้ เรากับเสด็จแม่จะไปเก็บดอกไม้ในสวน เจ้าช่วยเตรียมตะกร้า  ดอกไม้ ไว้ให้เราด้วย

ทหารรับใช้ : ขอรับ

    ในขณะที่ทหารรับใช้ เดินออกไปเพื่อเตรียมตะกร้านั้น แม่มดก็ปรากฏกายขึ้น

แม่มด : โฮะ โฮะ โฮะ เจ้าจงหลับไปเสียเถอะ เจ้าทหารรับใช้!

    แม่มดกล่าวพร้อมใช้ไม้กายสิทธิ์เสกคาถาทำให้ทหารรับใช้สลบไป แล้วแม่มดก็บุกเข้าไปในห้องที่องค์หญิงและองค์ราชินีทรงประทับอยู่ แล้วแม่มดก็เสกให้พระราชินีอยู่ในขวดแก้ว แล้วร่างของแม่มดก็พลันหายไป

องค์หญิง   : ทหารรับใช้ๆ รีบๆฟื้นขึ้นมาสิ

ทหารรับใช้ : เจ้าแม่มดนั้น!

องค์หญิง   : เร็วๆเข้า เจ้าแม่มดมันจับเสด็จแม่ไปแล้ว

    แล้วทหารรับใช้กับองค์หญิงก็เริ่มออกตามหาองค์ราชินี

    ณ ป่าอันกว้างใหญ่ด้านหลังปราสาท

องค์หญิง   : ทหารรับใช้ แล้วเราจะตามหาเสด็จแม่ได้ยังไงกัน

    ทันใดนั้นก็มีเจ้านกน้อยบินผ่าน

ทหารรับใช้ : พระองค์ลองถามเจ้านกน้อยดูสิเพคะ

องค์หญิง   : เจ้านกน้อยจ๊ะ เจ้าเห็นเสด็จแม่ของเราไหม

นกน้อย     : ฉันไม่รู้หรอกจ๊ะ เธอลองถามพระอาทิตย์ดูสิ

องค์หญิง  : พระอาทิตย์จ๊ะ เจ้าเห็นเสด็จแม่ของเราไหม

พระอาทิตย์ : เห็นจ๊ะ เห็น ฉันเห็นเสด็จแม่ของเธออยู่ในขวดแก้วของแม่มด และตอนนี้แม่มดก็พาขวดแก้วใบนั้นไปยังปราสาททางทิศตะวันตกแล้ว

องค์หญิง  : ขอบใจเจ้ามากนะ ทหาร! เราออกเดินทางกันเถอะ

หลังจากนั้นทหารรับใช้และองค์หญิงก็ออกเดินทางไปยังปราสาทของแม่มด
ระหว่างทางก็มีเสียงดอกไม้ร้องขึ้น

ดอกไม้     : ช่วยด้วย ฉันถูกเด็กเกเรดึงราก ขึ้นมา ช่วยด้วย

ทหารรับใช้จึงช่วยฝังรากของดอกไม้กลับคืน

ดอกไม้     : ขอบใจเธอมากนะ เพื่อเป็นการตอบแทน ฉันขอมอบดาบวิเศษให้เธอ

ทหารรับใช้ : ขอบคุณเจ้ามาก ข้าจะใช้ดาบวิเศษเล่มนี้ให้ดีที่สุด

ณ ปราสาทของแม่มด ทหารรับใช้และองค์หญิงได้เข้าไปในปราสาทซึ่งมีแต่ห้องที่เป็นกระจก ทันใดนั้นแม่มดก็ปรากฏกายขึ้นพร้อมขวดแก้วในมือ

แม่มด      : โฮะ โฮะ โฮะ พวกเจ้ามาให้ข้าจับถึงที่เลยรึ

องค์หญิง   : ปล่อยเสด็จแม่เดี๋ยวนี้นะ

แม่มด      : ไม่มีวันซะหรอก

    แม่มดกล่าวพร้อมเสกคาถาโจมตีไปแต่ทหารรับใช้ใช้ดาบวิเศษปัดไว้ทันลำแสงจึงกระทบไปโดนขวดแก้วทำให้พระราชินีหลุดออกมา แม่มดโมโหมาก จึงเสกคาถาใส่อีกครั้ง แต่ด้วยความรีบร้อนทำให้เสกพลาดไปโดนกระจก สะท้อนใส่ตัวเอง จนแม่มดสลายหายไป องค์หญิงเข้าไปกอดแม่ของเธอ และบอกกับทหารรับใช้ว่า

องค์หญิง   : ขอบคุณเจ้ามากนะ เดี๋ยวข้าจะให้รางวัลแก่เจ้าเป็นทองจำนวนมาก

ทหารรับใช้ : อย่าเลย องค์หญิง เก็บทองเหล่านั้นไว้เพื่อแจกจ่ายประชาชนเถอะ

องค์หญิง   :เจ้าเป็นทหารที่ดีมาก ขอให้เจ้ารักษาความดีนี้ไว้นะ

    และทุกคนก็พากันกลับปราสาทไป